Varkens en hun eigen taal

De ene knor is toch echt de andere niet. Elke knor heeft voor varkens een eigen betekenis. Zo ‘praten’ varkens in een eigen varkenstaaltje met elkaar. Anna & Daan leggen je precies uit welke knor wat betekent:

Normale knor

Dit knorrende geluid duurt minder dan een halve seconde. Een varken knort deze knor als hij aan het wroeten is, of als reactie op een bekend geluid.

Deze korte knor maakt een varken als hij opgewonden is of iets aan het verkennen is.

Korte knorren, snel achter elkaar

Met een zachte, korte knor zegt het varken: “Hallo!” Maar als het hard klinkt, geeft het varken aan dat hij bang is en zich bedreigd voelt.

Blaffen

Een varken die de baas is over de andere varkens, maakt dit geluid als hij gestoord wordt door één van zijn ‘onderdanen’.

Scherpe, luide knor

Het varken dat de baas is maakt dit geluid om te dreigen naar een ander varken.

Lange knor

Dit varkensgeluid kan meer dan een seconde duren en wordt gebruikt om contact met andere varkens te houden, vooral wanneer het varken tevreden is.

Piepen

Wanneer een varken piept klinkt dit als een soort gil. Dit doet een varken als hij opgewonden is.

Zachte, langgerekte knor

Dit geluid maakt een zeug wanneer ze zin heeft om te paren met een mannelijk varken (Beer). In de varkenshouderij noemen ze dit ook wel 'berig'. De zeug wil dan graag gedekt worden.

Gillen

Dit geluid wordt gemaakt wanneer een varken pijn heeft.